15 Kasım 2010 Pazartesi

mock caterpillar

canım..
canım..
canım..

bana yeniden entry'ler girdiren kadın..

kendisi her ne kadar yarışmaya katılacağını bana haber vermese de gördüğüm an tanıdım. dedim ki bu "o". o müstesna insan.. dedim..

pek tabii, her zaman öykündüğüm o entellektüelite çıtasını "bişiy.. bişiy.. bişiy.."den 1 milyon canlı para'ya yükseltmiş olması, şahsen benim de artık daha fazla çalışmamı, ve bireysel gelişimim konusunda çoook ama çoook emek sarfetmemi dürtüleyen bir hal aldı.

entry'me son vermeden önce kendisine teşekkürü borç bilirim. öyle ki, görmediğim, konuşmadığım, tanışmadığım halde sadece yazdıklarıyla bir insanı dünyanın en itici, en antipatik şahıslarından biri addetme konusunda hakkımı teslim etmiştir. beni kendi kendime yalancı, hüsn-ü kuruntu sahibi, efendime söyliim benden sonrası tufancı, "adam sen de"ci çıkarmamıştır.

yancısının sempati boyutunda yeni çukurlar kazma eyleminde kendisine rakip olacak derecedeki başarısı ve her ikisinin de altı doldurulamayan özgüven konusunda ibretlik örnekler oluşturmaları, insanın kendine olan inancını ve çevreye yönelik gözlemleri konusundaki isabet oranını arttırdığı için ayrıca sevindirici.

şunu da belirtmeden geçemeyeceğim ki; her ne kadar öyle kendisi ve onu tıpkı sözlükteki cancişleri gibi telepatik yollarla duyumsayan yancısı gibi enerji boyutunda teati edemesem de "güç"e olan bağlılığımla belki bir nebze olsun etkili olabilmişimdir, en azından ayaklarının zemine basması konusunda bir force gönderdiğimi söyleyebilirim. acı bir tecrübeyle de olsa yararını gördüler sanırım.

güç sizinle olsun. öylesine alçakgönüllü, öylesine meditasyon yapar gibi. öylesine 4 yaşında bir padawan'da olduğu gibi.


(ekşi sözlük'teki entry'mden)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder